Ik moet het toch even kwijt.
De baas van me heeft me al een paar keer meegenomen naar een naar mannetje in een witte jas met een brilletje op. De 1e keer dat ik hem zag vond ik hem wel aardig, totdat ie een prik in me lijf gaf, me vlak daarna gelukkig op de grond zette, kon ik rondjes gaan draaien. Wat een rotprik was met dat zeg.
De week daarna kreeg ik door het ontbijt en het diner een raar vies wit ding, wat ik persé op moest eten.
“Ja Ziva dan doet het plassen geen zeer meer”. Nou dat was inderdaad wel waar. Maar waarom ik twee weken daarna weer zo’n pokkeprik kreeg snap ik niet.
Weer die prik waar ik rondjes van ging lopen, tijd om aan iets leukers te denken !
Ik moest wel vaak plassen en mijn baasjes waren toch lekker steeds te laat, want ik was al klaar.
Ik dacht alles gehad te hebben bij dat mannetje in die witte jas. Moest ik een paar dagen weer naar hem toe!
Ik dacht als ik nou een spagaat maak met mijn voor en mijn achterpootjes krijgen ze me vast niet binnen. En ga ik er als een speer vandoor
Maar helaas zij waren sterker dan ik.
Hoorde ik ze zeggen “nou heeft ze een chip en als ze wegloopt weten ze wie haar baasje is”.
Nou, dat weet ik zelf ook wel hoor, wie mijn baasje is, daarvoor heb ik geen stomme prik nodig met chips erin.
Van de week nam mijn baasje me mee in de auto, ja jippie gezellig !
Nou niet dus, ik kwam ergens binnen en rook dezelfde lucht als bij dat mannetje in die witte jas.
Dus ik zette me al schrap om ervandoor te gaan. Helaas.
Gingen ze toch haartjes van mijn rechtervoorpootje scheren !! T moet toch niet gekker worden !
Ik drukte me maar stevig tegen mijn baas aan want ik vond t maar niks toen ik zag dat er allemaal rood spul in een buisje liep.
Gelukkig konden we weer snel naar huis, naar Thara toe, die zou mij wel troosten
Daarna ging mn baasje van alles en iedereen bellen om te vragen of ik nou wel of niet een AB-kuur moest krijgen.
Ik was al bang dat ik weer die viese witte dingen door m’n eten zou krijgen, maar gelukkig kreeg ik ze niet!
Mijn baasje heeft net weer zitten bellen, ik deed maar alsof ik sliep. Maar hij heeft, zonder dat ik het wist weer m’n plas laten onderzoeken.
Ik heb geen blaasontsteking, maar ze gaan me wel in de gaten houden of ik niet ga druppelen en of ik deze week wel weer aankom. Afgelopen week heb ik zat te eten gekregen maar er was maar 1 ons bijgekomen.
Nou dan moeten ze me zo meteen maar een lekkere volle bak met eten geven !!
Nou dat eten heeft me weer prima gesmaakt vandaag. Even lekker buiten al m’n energie eruit gerend, dus tijd voor rust, maar eerst Thara even aan de kant duwen, die ligt weer eens in de weg!